پاورپوینت بررسی معماری مجتمع مسکونی تجاری فردوسی
بخشی از مطلب
با توجه به نیاز بشر به حفظ امنیت و توانایی بیشتر برقراری امنیت توسط
نیروهای جمعی به نسبت نیروهای فردی، انسان‌ها زندگی به صورت گروهی را تا
آنجا که به حریم خصوصی‌شان لطمه وارد نکند دوست دارند.
وجود مجتمع‌های مسکونی این امکان را به مخاطبان می‌دهد تا از امکانات بیشتر و بهتری بهره گیرند. (مثل فضاهای خدماتی و تفریحی و... )
• کمتر شدن هزینه‌ها با توجه به تقسیم آنها بین تعداد خانوار بیشتر.
• امکان لذت بردن از زندگی جمعی در کنار حریم خصوصی
امروزه اغلب شهروندان شهرهای بزرگ را ساکنین آپارتمان‌ها و مجتمع‌های
مسکونی تشکیل می‌دهند و جز اقلیتی که توان خرید خانه‌های مستقل را دارند
مالک خانه مستقل بودن به رویایی برای عموم طبقه متوسط تبدیل شده است. حال
آنکه در بسیاری از کلانشهرها و شهرهای آسیایی مالکیت آپارتمان نیز برای این
دسته از مردم غیر ممکن بوده و به همین دلیل اجاره نشینی امری طبیعی و
ناگریز شده است. پیداست که احساس تعلق و مالکیت فضا در خانه‌ای آپارتمانی
به خانه‌ای که از آن فرد باشد متفاوت خواهد بود. در ذات آدمی نیازی اساسی
نهفته است و آن میل به مالکیت سرپناه خود، ولو کوچک و یا کهنه است. اسکان،
نیازی است که عدم پاسخگویی به آن سرآغاز ناهنجاری‌های بسیاری در فرد،
خانواده و در نهایت اجتماع خواهد بود. شاید در آن دورانی که اکثریت متخصصین
نظیر معماران، شهرسازان و جامعه شناسان برلزوم مساکن اجتماعی به عنوان
بهترین نوع زیستگاه‌های بشر اصرار می ورزیدند و هر روز تئوریهای جدیدی در
خصوص چنین نمونه‌هایی از مسکن مطرح می‌گردید، عده قلیلی از صاحب نظران به
تبعات چنین روی کرد عجولانه‌ای فکر می‌کردند اما گذشت زمان بهتر از هر
بیانیه‌ای تندروی‌ها و اشتباهات این نسل از اندیشمندان را نمایان ساخت تا
نهایتاً مبتکران مجتمع‌هایی که به ساکنین به چشم خریداران کالا نگریسته
بودند، خود به تئوریهای اشتباه خود اقرار کنند، زمانی که دیگر کار از کار
گذشته بود و مجتمع‌های مسکونی چند صد واحدی در تمامی کشورهای مدرن و در حال
توسعه در سراسر جهان تکثیر شده بود.
هدف از طراحی مجتمع مسکونی ـ تجاری فردوسی، پاسخگویی به نیاز مخاطبان این
پروژه است. مخاطبان پروژه به دو دسته «استفاده‌کنندگان اصلی» و «مجاوران و
ناظران» قابل تقسیم هستند. بدیهی است نیاز اساسی جمعیت استفاده‌کنندگان
اصلی مجتمع مسکونی ـ تجاری فردوسی، ایجاد محیط کالبدی باکیفیت است و
مهم‌ترین عامل در ایجاد کیفیت محیط کالبدی، توجه به اصل ایجاد حس تعلق و
مالکیت در ساکنان واحدهای مسکونی است. بدون شک، ایجاد هویت، حس
مسئولیت‌پذیری و تعلق افراد را افزایش می‌دهد که این امر، مهم‌ترین عامل در
ایجاد پایداری اجتماعی محسوب می‌شود.
بر این اساس، اهداف کلی در طراحی پروژه عبارتند از:
1. هویت‌مندی واژه سکونت در مقیاس‌های مختلف واحد مسکونی، واحد همسایگی، بلوک مسکونی و مجتمع مسکونی، برای ایجاد حس تعلق و مالکیت
2. پایداری به عنوان یکی از مهم‌ترین عوامل هویت‌ساز:
پایداری اجتماعی
|- خلق فضاهای شهری (پلازا) عمومی در ابتدای پروژه، برای تعریف عرصه ارتباط با شهر و فعالیت‌های شهری
|- ایجاد فضای عمومی میانی و مشترک و تقویت عرصه‌های رویارویی ساکنین با
یکدیگر در طبقات، با ایجاد فضاهای باز و نیمه‌باز نیمه‌عمومی
|- خلق فضاهای عملکردی اجتماعی در تراز همکف، ایجاد فضاهای تجاری و اجتماعی
نظیر کافی‌شاپ جنب فضای شهری، طراحی فضاهای متنوع بازی و مهدکودک برای
کودکان، و ایجاد فضای ورزشی در تراز منفی یک
پایداری زیست‌محیطی
|- ایجاد حیاط سبز میانی و توسعه فضای سبز در طبقات، به عنوان کانسپت اصلی پروژه
|- خلق فضاهای سبز نیمه‌عمومی و گسترش فضای سبز عمودی و دیواره‌های پوشیده
از گیاهان رونده در حوزه میانی بلوک‌ها، و ترکیب آن با عرصه‌های نیمه‌عمومی
و عملکردی پروژه
|- ایجاد حیاط‌های سبز خصوصی در طبقات، در جهت ارتقای سطح رضایت ساکنین و توسعه فضای سبز در طبقات مختلف پروژه
پایداری اقتصادی
|- طراحی عرصه‌های تجاری، برای تامین تراز مالی و فیزیکی جنب فضای باز شهری پروژه و امکان خدمات‌دهی دوسویه به منطقه و به پروژه
|- توسعه فضاهای سبز در طبقات، به عنوان برند پروژه و ایجاد واحدهای
همسایگی سرسبز و واحدهای مسکونی حیاط‌دار، به عنوان ارزش افزوده پروژه
|- به حداقل رساندن عرصه‌های مشاع و غیرمفید پروژه و توجه به اصول مهندسی ارزش
3. ارتقای منظر شهری:
|- استفاده از مصالح بوم‌آورد و ایجاد تعادل و توازن در ترکیب‌بندی
|- توجه به سیمای شبانه پروژه، به عنوان یک نقطه شاخص بصری در خیابان شهید صادقی
|- توجه به مقیاس انسانی و ایجاد هویت مستقل برای بخش‌های مختلف پروژه، در عین رعایت وحدت فرمی و عملکردی
