پایداری کلانشهرها در فرامنطقه و جهان
پایداری کلانشهرها در فرامنطقه و جهان
بخشی از مطالب:
کَلان‌شهر عنوانی است که در مورد شهرهای بزرگ و پرجمعیت به‌کار می‌رود. یک
کلان‌شهر معمولاً از یک شهر مرکزی و تعدادی شهر اقماری تشکیل شده‌است. به
کلان‌شهر، مادرشهر هم گفته‌اند.
فرایند جهانی شدن را معمولا در چهار حوزه فنی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی
مطالعه می کنند . در حوزه فنی و تکنولوژیک از وقوع انقلاب صنعتی سوم در
پایان قرن بیستم سخن می رود که تحولاتی اساسی در حوزه ارتباطات، مصرف و
اطلاعات به همراه آورده است . در حوزه اقتصاد، به تبع تحولات فنی مذکور،
تغییرات بی سابقه ای رخ نموده است . جهانی شدن اقتصاد، امکان اجرای اقتصاد
کینزی را منتفی ساخته است . دیگر فرایندهای مالی اقتصادی در سطح ملی نمی
توانند تابع سازوکارهای داخلی و تصمیم گیری های دولت ها باشند و در نتیجه،
کنترل دولت ملی بر اقتصاد ملی به نحو فزاینده ای معنای خود را از دست می
دهد و عناصر اصلی سیاست های اقتصادی و مالی ملی، جهانی می شوند . همچنین
قدرت شرکت های چند ملیتی یا فراملی افزایش چشمگیری یافته است . بودجه این
گونه شرکت ها و بنگاه ها از بودجه بسیاری دولت ها بیشتر است و در سایه
امکانات و منابع مالی و تکنولوژیک آنها، تقسیم کار بین المللی جدیدی شکل
گرفته است و کل جهان به بازار عملکرد آنها تبدیل شده است .
جهانی‌شدن اقتصاد، یعنی گرایش یا جهت گیری بسوی یک اقتصاد جهانی یکپارچه
که وابستگی درونی آن بیش از گذشته باشد و شامل دو عنصر جهانی‌شدن بازار و
جهانی شدن تولید می‌باشد.
ک مؤسسه صنعتی یا تجاری را هنگامی جهانی می‌نامیم که همه جهان را در قلمرو
فعالیت خود می‌داند. دیدگاه مدیرانش تنها به محیط‌های محلی، ملی و منطقه‌ای
محدود نمی‌شود، بلکه در گستره جهانی می‌اندیشند، تحلیل می‌کنند، تصمیم
می‌گیرند و سیاست گذاری و برنامه ریزی می‌نمایند. به بیان دیگر چنین
مؤسسه‌ای سراسر گیتی را گستره تاخت و تاز خود می‌داند و برای رویارویی با
همه فرصت‌ها و تهدیدهای این محیط بزرگ آماده شده است. مدیر و سیاست گذار
این مؤسسه در افق دید خود یک بازار بزرگ یعنی بازار جهانی و میلیون‌ها مصرف
کننده را می‌بیند که حق انتخاب آنها به درون مرزهای سیاسی و جغرافیایی
محدود نشده و می‌توانند به هزاران بازار کالا، بازار سرمایه یا خدماتی که
از طرف همه مؤسسات تجاری و صنعتی عرضه می‌شود، دسترسی داشته باشند. در عصر
جهانی شدن مرزهای سیاسی مانند گذشته تعیین کننده نبوده و اقتصاد، تجارت و
صنعت در درون این مرزها محدود نمی‌شود. بنابراین در چنین فضایی تولیید
کننده، مصرف کننده، بازاریاب و مدیر همگی باید جهانی بیندیشند.
